​Ποτέ δε φανταζόμουνα πως θα έφτανα η εποχή να βρεθώ απέναντι από συναδέλφους, στους οποίους εδώ και χρόνια προσφέρω απλόχερα την εργασία μου. Η κατάσταση όμως με τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας μου έχει φτάσει στο σημείο μηδέν. Πολύ πρόσφατα, πριν μερικούς μήνες, ανακαλύψαμε ο συνεργάτης μου (Γρηγόρης Ζερβός) και εγώ μια μικρή ομάδα συναδέλφων, από Αθήνα, να αντιγράφει τα πάντα από τη δουλειά μου στην Ε΄ τάξη. Μιλάμε για πλήρη αντιγραφή: ίδια ιστοσελίδα, ίδιο θέμα, ίδιος σχεδιασμός, ίδια κείμενα, εικόνες και όλα όσα έχει κάθε σελίδα. Δεν αναγνώριζες ποια είναι η πρωτότυπη και ποια η αντιγραφή. Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι πως, οι εν λόγω συνάδελφοι, μιλούσαν μαζί μου μέσω email προκειμένου να τους βοηθήσω με την εργασία τους. Για τέτοια θράσος μιλάμε.

​Από τη πρώτη στιγμή της διαδικτυακής μου διαδρομής επέλεξα συνειδητά να ασχοληθώ μονάχα με τους στόχους που είχα θέσει και δεν με ενδιέφερε η προβολή. Σημασία έχει το τι κάνω και όχι ποιος είμαι. Διαφωνούσα μάλιστα με τον συνεργάτη μου για το αν πρέπει να υπάρχει το όνομά μου στις παρουσιάσεις και σε ποιο μέγεθος. Δεν είναι τυχαίο πως επέλεξα ο ιστότοπος μου να έχει ως όνομα, εδώ και έξι χρόνια, «8ο Δημ. Σχ. Νάουσας». Το οποίο το χρησιμοποιούσα συχνά και σε πολλά ηλεκτρονικά μαθήματα.

​Ποτέ δε είχα αναλογιστεί το μέγεθος της αποδοχής της εργασίας μου. Ήμουνα παντελώς απροετοίμαστος για αυτό. Όλη αυτή η διάχυση του υλικού μου, από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, έγινε χωρίς να νοιάζεται κανείς για τους όρους χρήσης που ήταν σαφείς εξαρχής. Έχοντας θετική ενέργεια, τα πρώτα χρόνια, προσπερνούσα και δικαιολογούσα τις όποιες παραφωνίες υπήρχαν. Έδειχνα ανοχή στην άγνοια και την αφέλεια, όχι όμως στη σκοπιμότητα.

​Ξαναγυρνώντας λοιπόν στο σημείο μηδέν...

​Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να χτίζει το προφίλ του με τη δουλειά μου. Θα παρακαλέσω όλους τους συναδέλφους, που χρησιμοποιούν το υλικό μου, να διαβάσουν τους όρους χρήσης και να τους σεβαστούν.